Prehistorische boerderij

 

Boeren
De vroegste landbouwers hadden een voorkeur voor zandgrond. Hoewel deze grond schraal was en relatief weinig opleverde, was de bodem goed te bewerken. Bij uitputting van de bodem zocht de boer een nieuw veldje. Hij haalde stronken, stenen en ander afval van het veld en stapelde die op aan de rand. Op deze manier ontstonden in de loop van de tijd wallen om de akkers. Om het vee binnen en stuifzand buiten te houden, werden op die wallen vaak struiken geplant. Op de akkers werd spelt, gierst, duivenbonen en later ook rogge verbouwd. Vanwege de schrale grond rond Wekerom konden hier hoogstens drie families een bestaan vinden.

 

Germaanse Put                                        
Uit diezelfde tijd stamt de Germaanse Put, een metersdiepe kuil waaruit de boeren uit de omgeving water haalden voor eigen gebruik, het vee en misschien ook voor de gewassen. Om het putten te vergemakkelijken, werd een holle boomstam in de kuil gegraven. Door het tellen van de jaarringen van de stam, het zogenaamde dendrochronologisch onderzoek, kan de put op 300 voor Chr. gedateerd worden.

 

In 2011 is een ijzertijdboerderij nagebouwd, compleet met een opslagschuurtje voor graan, een zogeheten ‘spieker.’ Deze boerderij is de bezichtigen in Ede.